Kapitel 1:  Konjugatioun von de 2 Hëllefsverben sinn  / hunn (auxiliaires être /avoir)

 

Le verbe être : sinn

 

Présent (je suis, tu es…)                    

 

 

ech      sinn

du        bass

hien     ass

mir      sinn

dir       sidd

si         sinn

 

si gewiescht

Passé  composé   (j'ai été, tu as été, ...)

 

ech      sinn gewiescht

du        bass gewiescht

hien     ass gewiescht

mir      sinn gewiescht

dir       sidd gewiescht

si         sinn gewiescht

 

 

 

Passé simple ou imparfait (j'étais, je fus ..)

 

 

Plus-que-parfait (j'avais eu ...)

 

 

Conditionnel (je serais, tu serais, ..)

 

 


Le verbe  avoir : hunn

 

Présent (j'ai, tu as..)

 

 

ech           hunn

du             hues

hien/hatt   huet

mir           hunn

dir            hutt

si              hunn

 

Passé composé (j'ai eu, tu as eu ..)

 

 

ech           hu gehat

du             hues          gehat

hien/hatt    huet          gehat

mir            hu gehat

dir             hutt            gehat

si              hu   gehat

 

ech hu gehat

Passé simple ou imparfait (j'avais, j'eus…)

 

Plus-que-parfait (j'avais eu ...)

 

 

 

Conditionnel (j'aurais, tu aurais…)