Kàpitel 3 : Konjugation von de Modàlverbe

 

Introduction :

Les modaux sont comme en allemand ou néerlandais des verbes dont le présent de l'indicatif est une forme mixte composée d'une forme prétérit au singulier et d'une forme présent au pluriel.

Donc ils peuvent changer de radical  au sien d'un même temps.

 

Il vaut mieux les apprendre par cœur car ils sont très fréquents.

 

Leurs terminaisons sont les mêmes que pour les autres verbes sauf qu'on enlève le "t" de la troisième personne du singulier.

 

er kànn (cf. er kann, hij kan)  mais

sie kénne (cf. sie können, zij kunnen )

 

Comme dans toutes les langues germaniques, ils sont suivis d'un infinitif complément sans adjonction de préposition quelconque ( cf. zu, to, te, at, å etc).

Ich muss schloofe = ich muss schlafen = ik moet slapen = jeg må sove = I must sleep 

MAIS

Ich hànn Luscht ze schloofe = Ich habe Lust zu schlafen = I'd like to sleep = jeg har lyst til at sove.

 

Conjugaison des modaux

 

VERBES MODAUX

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kénne (pouvoir)

(ou kènne)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

kànn

 

ìch

hànn

gekénnt

ìch

kénnt

 

du

kànnsch

 

du

hàsch

gekénnt

du

kénntsch

 

er, sie,  's

kànn

 

er, sie,  's

hàtt

gekénnt

er, sie,  's

kénnt

 

mir

kénne

 

mir

hànn

gekénnt

mir

kénnte

 

ihr

kénne

 

ihr

hànn

gekénnt

ihr

kénnte

 

sie

kénne

 

sie

hànn

gekénnt

sie

kénnte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wélle = vouloir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

will

 

ìch

hànn

gewìllt

ìch

wott

 

du

willsch

 

du

hàsch

gewìllt

du

wottsch

 

er, sie,  's

will

 

er, sie,  's

hàtt

gewìllt

er, sie,  's

wott

 

mir

wìlle

 

mir

hànn

gewìllt

mir

wotte

 

ihr

wìlle

 

ihr

hànn

gewìllt

ihr

wotte

 

sie

wìlle

 

sie

hànn

gewìllt

sie

wotte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

solle = devoir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

soll

 

ìch

hànn

gesollt

ìch

sollt

 

du

sollsch

 

du

hàsch

gesollt

du

solltsch

 

er, sie,  's

soll

 

er, sie,  's

hàtt

gesollt

er, sie,  's

sollt

 

mir

solle

 

mir

hànn

gesollt

mir

sollte

 

ihr

solle

 

ihr

hànn

gesollt

ihr

sollte

 

sie

solle

 

sie

hànn

gesollt

sie

sollte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mìsse devoir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

muss

 

ìch

hànn

gemìsst

ìch

mìsst

 

du

musch

 

du

hàsch

gemìsst

du

mìsstsch

 

er, sie,  's

muss

 

er, sie,  's

hàtt

gemìsst

er, sie,  's

mìsst

 

mir

mìsse

 

mir

hànn

gemìsst

mir

mìsste

 

ihr

mìsse

 

ihr

hànn

gemìsst

ihr

mìsste

 

sie

mìsse

 

sie

hànn

gemìsst

sie

mìsste

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wisse  savoir (mais non suivi d'infinitif!)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

weiss

 

ìch

hànn

gewisst

ìch

tät

wisse

du

weisch

 

du

hàsch

gewisst

du

tätsch

wisse

er, sie,  's

weiss

 

er, sie,  's

hàtt

gewisst

er, sie,  's

tät

wisse

mir

wisse

 

mir

hànn

gewisst

mir

täte

wisse

ihr

wisse

 

ihr

hànn

gewisst

ihr

täte

wisse

sie

wisse

 

sie

hànn

gewisst

sie

täte

wisse

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dèrfe avoir le droit

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

dèrf

 

ìch

hànn

gedurft

ìch

derft

 

du

dèrfsch

 

du

hàsch

gedurft

du

derftsch

 

er, sie,  's

dèrf

 

er, sie,  's

hàtt

gedurft

er, sie,  's

derft

 

mir

dèrfe

 

mir

hànn

gedurft

mir

derfte

 

ihr

dèrfe

 

ihr

hànn

gedurft

ihr

derfte

 

sie

dèrfe

 

sie

hànn

gedurft

sie

derfte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mèège  aimer

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Présent

 

 

Passé

 

 

Conditionnel

 

 

ìch

mèch

 

ìch

hànn

gemocht

ìch

mèicht

 

du

mèchsch

 

du

hàsch

gemocht

du

mèichtsch

 

er, sie,  's

mèch

 

er, sie,  's

hàtt

gemocht

er, sie,  's

mèichte

 

mir

mèège

 

mir

hànn

gemocht

mir

mèichte

 

ihr

mèège

 

ihr

hànn

gemocht

ihr

mèichte

 

sie

mèège

 

sie

hànn

gemocht

sie

mèichte